Jan Van Eijgen onder­zoekt in mixed media en schim­mels hoe hij­zelf en ande­ren zich ver­hou­den tot diep­men­se­lij­ke feno­me­nen als lij­den, tran­si­tie en rege­ne­ra­tie. Zij het als kun­ste­naar, arts of bui­ten­staan­der, het resul­taat van dit denk­spel fun­geert als gespreks­ope­ner. Hij zoekt span­nings­vel­den op en brengt ‑al dan niet ver­ge­zoch­te- ana­lo­gie­ën aan het licht. Vanuit zijn dub­be­le ach­ter­grond als con­cep­tu­eel kun­ste­naar en arts raak­te hij onder meer gebi­o­lo­geerd door het gebruik van schim­mels die als beel­den­de mate­rie naad­loos aan­slui­ten bij die narratief.