De schilderijen, tekeningen, objecten van Pieter Duyck staan nooit los van elkaar, ze worden in relatie tot elkaar samengebracht in verschillende reeksen die vertrekken vanuit Duyck zijn omgeving. Deze omgeving wordt door de waarneming uit elkaar getrokken, er worden doelbewuste keuzes gemaakt in functie van de waarneming, hier wordt niet gedacht vanuit een ‘centrum’, een plan of een idee dat een orde oplegt, de waarneming neemt in het creatieproces zelf bepaalde vormen aan, waarbij nu eens Duyck, dan weer eens de waarneming / materie de bovenhand neemt. Het kijken door onszelf en het kijken naar onszelf (en anderen) als voortdurende deelnemers en onderdelen van deze door vormen bepaalde wereld. We hebben tijd nodig om waar te nemen en te beseffen dat rondom ons vluchtig kunst kan ontstaan en even snel weer kan verdwijnen. Deze keuzes hebben betrekking op kleur, composite, lijn, vlakken, materialen, texturen. Zijn beeldtaal wisselt tussen het abstracte en het figuratieve. Het hoeft niet modieus te zijn, dat geeft zijn werk een sterke persoonlijkheid.