Het werk van Sven Verhaeghe (BE, 1974) omvat naast schilderijen en tekeningen ook videowerk en installatiekunst.
Landschap en natuur zijn z’n belangrijkste onderwerpen, in het bijzonder de - vaak verstoorde- relatie tussen mens en natuur. Zijn werk lijkt ons in de sfeer van het idyllische landschap uit de 18de en 19de eeuw te brengen, maar in tegenstelling tot deze ideaalbeelden van weleer, lijken de onderwerpen van toen vergeten of verdwenen. Verhaeghe weet onze geschiedenis op de een of andere manier in zijn werk te verwerken zonder al te expliciet of anekdotisch te worden. Het werk wankelt tussen abstract en realistisch. Het lijkt tijdloos, omdat het niet klakkeloos in het hedendaagse geplaatst kan worden, maar binnen de traditie staat het ook vreemd. Verhaeghe’s werk construeert zijn eigen tijdskader en dimensie.