Hoe bepalend is jouw atelier voor jou? Met deze vraag trokken we voor ons magazine Kunstletters naar enkele deelnemers van Atelier in beeld. Vandaag: Hyun Dekempe en Lies Daenen.
Mijn droomatelier? De Boekentoren in Gent (helemaal bovenaan).
Heb je een vaste werkwijze in je atelier? Is er bijvoorbeeld iets dat je altijd eerst doet, of iets waarmee je altijd een werkmoment eindigt?
Ik kom aan in mijn atelier en ik maak het vuil. Alles vol. Waarna ik moet opkuisen. Een steeds terugkerend eindeloos verhaal.
Wat is je favoriete voorwerp in je atelier?
Mijn schaar. Het eerste voorwerp dat ik vastgrijp om de ondertekening van mijn werk te knippen.
Met welk materiaal werk je het liefst?
Allerhande soorten papier en schildersdoek. De structuren en grofheden van verschillende soorten samenstellen is een zoektocht.
Hoe ziet jouw droomatelier eruit?
De Boekentoren in Gent (helemaal bovenaan).
Is je atelier bepalend voor het werk dat je maakt?
Inhoudelijk voor mij niet. Voor de grootte van het werk wel.
Het bos is mijn tweede atelier.
Met welk materiaal werk je het liefst?
Ik hou ervan om met natuurlijke materialen te werken. Omdat ik multimedia-installaties maak is dat heel divers. Pigmenten, inkten, houtskool, huidenlijm, papier, hout, linnen, katoen,… Het voorbereiden van die materialen op een ambachtelijke, vaak trage manier helpt me om op te starten. Het brengt me in de sfeer. En het klopt gewoon het best bij wie ik ben en bij het werk dat ik maak.
Werk je soms ook ergens anders?
Het bos is mijn tweede atelier. Voor mijn huidige project ‘Rising Trees’ ben ik daar vaak te vinden. In het atelier ben ik om voor te bereiden, te schetsen, te schilderen, te experimenteren. Of om gewoon te mijmeren.
Hoe ziet jouw droomatelier eruit?
Ergens midden in de natuur. Een eenvoudige, grote ruimte met hoge witte muren en één wand in glas, zodat binnen en buiten in elkaar lijken over te lopen.
Is je atelier bepalend voor het werk dat je maakt?
Mijn atelier is eigenlijk te klein voor heel wat van mijn installaties. Dat is een van de redenen waarom ik vaak naar het bos trek. De beperking van de ruimte kan helpend zijn om keuzes te maken, focus te vinden. Maar in mijn geval is het nodig om die ruimte dus ook los te kunnen laten.