Hoe bepalend is jouw atelier voor jou? Met deze vraag trokken we voor ons magazine Kunstletters naar enkele deelnemers van Atelier in beeld.
Eddie Symkens maakt keramische figuren in een heel persoonlijke vormentaal. Eddie heeft een atelier in Maasmechelen.
Ben je vaak in je atelier?
Ik steek veel tijd in het verbeelden in mijn hoofd. Schetsen maak ik niet, anders ga ik teveel kopiëren tijdens het creëren. Eenmaal dat dat in orde is, als ik in mijn hoofd weet hoe ik het in klei kan omzetten, dan vind je me soms een hele week in m’n atelier.
Ik heb besloten om niet meer te lang op vakantie te gaan, omdat ik mijn atelier dan te veel mis. Op reis ga ik wel veel musea bezoeken, ik probeer indrukken op te doen. Ik heb ook mijn invloeden, zoals Rodin en andere hedendaagse invloeden. Maar ik probeer me ook wat te behoeden van wat ik zie. Assemblage is nu bijvoorbeeld ‘in’. Ik hou m’n vormentaal zo minimaal mogelijk, met een maximale interpretatie. Minimalistisch met een ziel. Op tijd stoppen in je creatieproces vind ik belangrijk.
Ik heb besloten om niet meer lang op vakantie te gaan, omdat ik mijn atelier dan te veel mis. Niets gaat boven de grote vrijheid die ik ervaar in m’n creatieve proces. Ver reizen hoeft niet voor mij. Het atelier brengt me genoeg rust en wereldse verkenning om tevreden te zijn.
Met welk materiaal werk je het liefst?
Ik ben beeldhouwer van opleiding. Eerst heb ik met brons en polyester gewerkt. Maar iemand raadde me aan om keramiek uit te proberen, omdat brons zo duur is om af te gieten. Je merkt dat je dan soms ook onzeker wordt: zou ik het geld wel investeren in dat beeld om af te gieten? Je steekt ook veel tijd in techniciteit, zoals bijvoorbeeld de mallen die je maakt. Ik wou meer tijd steken in mijn creativiteit. Ongeveer tien jaar terug ben ik overgestapt naar keramiek. Ik ontwikkelde een eigen techniek, en met keramiek maak je een uniek beeld. In opdracht maak ik soms nog bronzen beelden. Ik heb met de bronsgieter een afspraak: hij doet het gietwerk, maar het afwerken, de gietkanalen afsnijden en patineren doe ik dan. Zo heb ik het gevoel dat ik het niet volledig uit handen heb gegeven.
Heb je een favoriet voorwerp?
Schrik niet, maar mijn favoriete voorwerp is een aardappelmesje. Ik ben het zo gewoon om ermee te werken, het heeft een goede vorm. Ik kan er heel goed mee boetseren en bijvoorbeeld handen en ogen maken. Het is mijn belangrijkste werkmiddel.
Hoe belangrijk is je atelier?
Ik denk dat de plek op zich niet zo belangrijk is, mijn ankerpunt blijft mijn vormentaal en mijn onderwerp, de menselijke figuratie. Maar deze plek is wel verweven met mezelf. Eigenlijk zou het echt een ramp zijn als ik hier weg zou moeten. (lacht) Het is mijn rustpunt én speeltuin.
Benieuwd geworden naar meer verhalen van kunstenaars? Met een abonnement op Kunstletters krijg je vier keer per jaar een frisse dosis inspiratie in je postbus.