In het atelier van Denise Hermo
Denise Hermo is grafisch ontwerper en experimenteert met keramiek, en dat alles in een atelier met zicht op het Atomium.
Hoe vaak werk je in je atelier? Werk je soms elders?
Ik werk zowel als grafisch ontwerper als ambachtsvrouw hier in mijn atelier, dus de kans is groot dat je me daar het grootste deel van de tijd aantreft - in ieder geval tot 17 uur, dan moet ik mijn dochter ophalen. Ik ga elke dag moeiteloos naar het atelier. Het is mijn speeltuin, en ik neem het 'spelen' heel serieus.
Anderzijds gebeurt het bedenken en schetsen van werken meestal buitenshuis. Dus mijn bed, bars, parken, vliegtuigen, wachtkamers, enz. zijn ook mijn werkplekken.
Heb je een vaste manier van werken in je atelier? Is er bijvoorbeeld iets waarmee je altijd begint, of één ding waarmee je een werkmoment altijd eindigt?
Ik heb geen vaste werkwijze in de studio. Waarschijnlijk kom ik eerst tot rust, drink ik thee en plan ik wat ik die dag wil afwerken. Daarna ga ik echt aan het werk. Mijn notitieboek staat vol met schetsen van stukken die ik wil maken, dus de studiotijd is bedoeld om die ideeën verder uit te werken, te experimenteren en uit te voeren. (Tempo is alles. Sinds ik een kind heb, kan ik niet meer op de wolken zweven. Je concentreert je en haalt het meeste uit de tijd die je hebt).
De staat van het atelier is mijn mentale staat.
Op het einde van de dag zijn er twee mogelijke scenario's: ofwel is de studio een slagveld ofwel is die smetteloos proper, er is geen middenweg. De staat van het atelier is mijn mentale staat. Als het werk af is, vind ik het heel belangrijk om alles te op te ruimen, te ordenen en de ruimte vrij te maken voor wat er daarna komt. Maar wanneer ik aan iets werk, is rommel welkom.
Heeft je atelier invloed op het werk dat je maakt?
De omgeving speelt altijd een rol in het werk dat je maakt. Elementen als het licht, de geuren, geluiden en overheersende kleuren rond je beïnvloeden onvermijdelijk je stemming. Hoewel we hier met vijf mensen werken, is deze ruimte superstil.
Ik hoop dat die rust en kalmte op een bepaalde manier wordt weerspiegeld in het werk dat ik maak. Het getjilp van de vogels, de kerkklok, het licht dat de ruimte overspoelt en de geur van de glycine in het voorjaar zijn de extra smaakmakers voor het recept. En niet te vergeten: het flamboyante uitzicht op het Atomium! Het is een soort mentale notitie die me herinnert aan de waarden waar ik voor sta. Krampachtige modernistische vooruitgang is zelden mijn ding geweest.
Hoe ziet je droomstudio eruit?
Een bescheiden hut in een prachtige wilde tuin met enkele grote oude bomen rondom. Maar ik weet nog niet of het op het zuidelijk of het noordelijk halfrond zal zijn.
