Calibán Ramírez, een Chileense kunstenaar, die sinds zijn jeugd in België woont, beeldt in een reeks linoprenten Zuid-Chileense mythologische wezens af. Hij doet dit bezield door de transformatie van onconventionele hedendaagse verhalen, als een hernieuwde ommezwaai van ons postmodern begrijpen door kosmogonische inzichten van de rand van de wereld opnieuw te introduceren in onze Europese verbeelding.
In tegenstelling tot wat we denken te mogen verwachten, lijkt hij een stap vooruit te lopen op de huidige gangbare discussie. Hij beperkt zich niet tot zijn persoonlijke overtuiging en neemt geen genoegen om kitscherig verborgen Creoolse tradities te recupereren. In plaats daarvan geeft hij een interpretatieve wending aan een symbolisch syncretisme tussen de cultuur waar hij het levenslicht zag en de zachte anti-kolonialistische observatie van de plek die hem vandaag de dag onderdak biedt. Zijn uitgangspunt is waarschijnlijk om een dieperliggend begrip te krijgen van het voorouderlijk leven en de kracht van de persoonlijke alchemie.