Het werk van Martine is opgebouwd laag boven laag.
Abstract minimalisme dat tegelijk delicaat als krachtig is.
Zelf omschrijft Martine haar werk als ‘poëtisch verbeelden met een drang naar herhaling’.
Inspiratie is er overal en altijd. “Ik ben gevoelig voor impressies in mijn omgeving. Zo kunnen de kleuren van het ochtendlicht heel inspirerend zijn. Er zijn zoveel nuances in het licht. ik vind dat heel ontroerend. Grijs is niet zomaar grijs. Dat bestaat uit honderden tinten. Blauw gaat over in roze. Als je lang genoeg kijkt dan zie je een oneindig kleurenpalet. In mijn werk vertaal ik zo'n momentopname van kleur naar een abstracte compositie.
Traagheid in het maakproces speelt daarbij een belangrijke rol. Ik bouw op in lagen. Ik maak eerst grote, expressieve schilderijen, meestal olieverf op papier, die ik verknip en opnieuw samenbreng naar een volgende dimensie. Soms gebruik ik was of andere materialen om de gelaagdheid te versterken. Het is dus niet ‘you see what you get’, maar eerder dat er iets speelt onder het oppervlak. Compositie is belangrijk.