Zij kijken jou recht aan of laten je in jezelf kijken. Diep binnenin.
Even stilstaan zodat er zeeën van tijd is, waar een zeepaardje of zeemeermin sierlijk voorbij kan glijden.
Haar schilderijen zijn sprookjesachtig. Soms zoet als een theekoekje, soms zacht als een het staartje van een fluffy konijn en soms met ietwat venijnpijn.
Heel klein, maar dat mag er ook zijn.
Over elk detail is nagedacht, heeft een betekenis. Elk haartje en bloemblaadje is met pinkje-in-de-lucht-precisie geschilderd.
Ook is er die andere Melanie, die nog maar onlangs de kracht van intuïtief schilderen heeft ontdekt.
Wit doek, onbevlekt, white as snow, leeg, laten stromen, vingers en takjes vloeien doorheen de verf, gewoon laten komen, laten verschijnen, just go with the flow…