In mijn ideale wereld is kunst een totaal ervaring. Het gaat 'm niet enkel over een sculptuur/schilderij... en hoe wij ons er toe verhouden. Het gaat 'm over hoe we iets benaderen, wat we voelen wanneer we een ruimte binnen lopen, hoe wij deel worden van iets anders, hoe we voelen wat er word gezegd zonder één woord te moeten uitspreken. In mijn ideale wereld, is mijn sculptuur slechts deel van een verhaal, een onderdeel van een scenografie. Het kunstwerk is de ruimte, het kunstwerk is hoe de omgeving binnenkomt bij jou.

Desalniettemin, het voortdurend creëren van een ruimte, brengt veel kosten met zich mee en zorgt voor een nood aan stockage ruimte. Daarom ben ik constant opzoek naar een ruimte die ten diensten mag staan van mijn werk, maar ook dit is niet evident. Het is een eeuwige queeste.

De sculpturen zelf zijn vaak geïnspireerd door geschiedenis, filosofieën en mythologieën in diverse culturen. Vaak terugkerende thema's zijn het bestaan zelve, het begin van leven of zoektochten naar wat het betekend om te leven, onze eigen diepe kern en hoe we leven (bv. a.d.h.v. rituelen, praktiserende filosofieën, queestes...)